این جمله را که توسعه ورزش کشور در گروتوجه به ورزش مدارس می باشد را بار ها شنیده ایم وتکرار آن بدون عمل ملال آور شده است مخصوصا از کسا نی که وقتی کنار گود هستند از این نظریه حمایت می کنند ودر گفتارها وکتاب های خود می گویند ومی نویسند اما همین که برمسند قدرت در ورزش مدارس می نشینند برخلاف تمام نظرات کارشناسی که خود ودیگران گفته اند عمل می کنند وبا روی آوردند به طرح های تبلیغی وبی محتوا سعی در مطرح کردن خود دارند. طرح های آشنا وطنازدردولت قبلی وطرح المپیاد ورزشی درون مدرسه توسط دولت از جمله این اقدامات تبلیغی در ورزش مدارس است. که در ودیوارمدرسه را با پوستر های رنگی پرکرده است مدیران ورزش مدارس ظاهرا برای اینکه خودی نشان دهند حاضرند تمام وقت ومنابع را برای کارهای سطحی وغیر وظیفه ای مانند طر ح های مذکور هزینه کنند که خود یک روز منتقد آن بوده اند. جالب اینکه این دوستان آنقدر بر این طبل توخالی می کوبند تا افرادی که شناختی از واقعیت ها ندارند باورمی کنند که ورزش مدارس گلستان شده است ودیگر هیچ وظیفه ای نمانده است که باید آنان انجام دهند. یکی نیست از این متخصصین دیروز ومسوولین امروز ورزش مدارس بپرسد عزیز من وقتی بالغ بر نوددرصد مدارس ما از حد اقل فضا ،تجهیزات ومربی متخصص متناسب با شاخص های استاندارد برخوردار نیستند برگزاری مسابقات و المپیاد چه صیغه انحرافی وفرار رو به جلو است که شما دنبال می کنید.در حالی که کمتراز کارشناس ورزشی هم می داند که مسابقه آخرین مرحله یک فعالیت ورزشی پس از کسب آمادگی جسمانی وآموزش مهارت های آن رشته ورزشی است. آیا این مراحل در مدارس انجام شده است که شما وارد مسابقه یا المپیاد ورزشی می شوید. امان از این الفاظ پرطمطراقی (المپیاد ورزشی درون مدرسه ای ) به نظر شما آیا یک روز در سال بچه ها را جمع کردن ویک عکس یادگاری گرفتند وهمه جا نشان دادند شد توسعه ورزش در مدارس. سوال اساسی این است آیا حد اقل ابزار و تجهیزات برای اجرای درس تربیت بدنی وورزش که از وظایف ذاتی آموزش وپرورش در مدارس است براساس شاخص های صحیح وجود دارد که یک مرتبه سراغ مسابقات هیجانی می رویم آیا سونامی پوکی استخوان که شما از آن دم می زنید با المپیاد ورزشی درمان می شود یا اموختن شیوه های صحیح حرکتی همراه با معلم در فضای مناسب واستاندارد در کلاس درس تربیت بدنی. پرداختن به امور زود بازده در مدیریت از یک سو امید وانگیزه لازم برای خدمت در حوزه تحت مسوولیت خود برای طولانی مدت نداشتند از سوی دیگر باعث فرافکنی وروی آوردند به طرح های می شود که با رفتن فرداین برنامه وطرح های من در آوردی به تاریخ پیوسته و حذف خواهد شد. این بدترین شیوه مدیریت است که مبنای عقلانی ندارد.مسوولین محترم ورزش مدارس فراراز واقعیت ها به بهانه مانور تبلیغاتی تا کی آیا رسالت ما در برابر نسل آینده که باید از شرایط سلامت عمومی برخوردار باشند با برگزاری چند همایش وچسباندن چند پوستر به در ودیوار مدرسه محقق می شود دکتر علی محمدی عضو هیات علمی دانشگاه

• نویسنده : دکتر علی محمدی