بعضی ازموضوعات اجتماعی آنقدر مشهود است که برای قضا وت کردن درباره عملکرد آن  نیاز به هیچ زحمتی نیست سواد زیادی هم نمی خواهد بزرگ وکوچکی هم نداردقضاوت درباره کاهش یا افزایش به مواد مخدردرسطح جامعه ازاین موضوعات است .وقتی هرروزدرکوچه وخیابان با چشم خودت می بینی معتاد های سطح شهر ومحله شما نه تنها کم نشده اند بلکه روز به روز روبه افزایش هستند ودرروز روشن جلوی بچه ها اقدام به خرید وفروش مواد مخدر می کنند.آیا می توان گفت عده ای درحال مبارزه با مواد مخدر هستند. یا با دیدن این صحنه های ملال آور چگونه می توان باور کرد اراد ه ای برای مبارزه با مواد مخدر درمسوولین وجود دارد. ازاین غم انگیز تراینکه اخیرا تعداد زیادی از خانم ها متجاهر هم به جماعت معتادین درحال اضافه شدن هستند ومامورین هم یا پیدا نیستند یا قصد برخورد ندارند . چگونه باور کنیم یک ستاد پرطمطراقی درکشورواستانها وجود دارد برای مبارزه با مواد مخدرواقعا می شود باورکرد اگراراده ایی برای مبارزه با مواد مخدردرکشور وجود دارد بیایند به مردم که جوانانشان مثل دسته گل درجلوی چشما نشان پژمرده می شوند گزارش بدهند که مشکل کجاست که امروز به مراتب بیشتر از گذشته وآزادانه تر از گذشته مواد فروشان درسطح شهردر حال رفت وآمدند. چه تضمینی وجود دارد که فرزندان ما وشما به دام این دیو سیاه وخانمان سوزگرفتار نشوند . مسوولین محترم توجه داشته باشید نکند دل مشغولی های سیاسی وسیاست زدگی شما را ازوظایف مهم اجتماعی،دینی وقانونی باز بدارد وقتی برای موضاعات کم اهمیت تر ونزاع های سیاسی ماهها فکرو ذکر رییس جمهور،وزرا،نمایندگان ،کارمندان ،گارگران ،کاسب ها، رسانه وصدا وسیما متوجه آن می شود. آیا کسی نیست بگوید ما در برابر بیکاری جوانان تحصیل کرده که امروزه گرایش شدیدی به اعتیاد پیدا کرده اند هم مسوولیتی داریم. آیاکسی به فکراین بود که چرا آمار طلاق وناهنجاری های اخلاقی در جامعه رو به افزایش وریشه همه اینها اعتیاد است. در باب گسترش روز افزون اعتیاد در کشوردهها سوال بی جواب دیگری  وجود دارد که مسوولین باید به آن پاسخ دهند . به نظر شما خانواده ها چقدر می توانند مراقب ومواظب فرزندانشان باشند. پس نقش جامعه ودولتمردان در برابر معضل کمر شکنی مثل اعتیاد کجاست. بد نیست اگرستادی در کشور واستان ها مسوولیت مبارزه با مواد مخدر رابعهده دارند وقراربوده که این ستاد زمینه کاهش مواد مخدررادرجامعه کم کند. به مردم گزارش دهند که طی چهار دهه گذشته چه اقداماتی کرده اند که منجربه کاهش مصرف مواد مخدر درجامعه نشده است. اگر موفق نبوده اند صادقانه به مردم بگویم مشکل کجاست تا هرکس که به وظایف خود عمل نکرده است محاکمه شود.چرا آماروارقام دقیق از میزان گرایش دانش آموزان ،دانشجویان ودختران به مواد مخدربه مردم نمی دهیم که شاید عده ای به فکر فرو روند وچاره ای بیاندیشند. اگرمانند نویسنده به لحاظ حرفه خود از نزدیک با همه اقشارجامعه خصوصا جوانان ودانشجویان در ارتباط باشید و میزان گرایش به مواد مخدر در جوانان رابا یک دهه قبل مقایسه کنی آنوقت متوجه می شوی که چه فاجعه ای در حال رخ دادن است وهمه خودشان را به خواب زده اند. این حالت انفعالی درمبارزه با مواد مخدر با چه هدفی تا کی ادامه خواهد داشت خدا می داند. اما به خانواده ها باید گفت قبل از اینکه به این فکر باشید که کسانی مواظب بچه های شما هستند که د ر دام اعتیاد نیفتند سخت دراشتباه هستید وباید سریع درتفکرخود تجدید نظرکنید.چرا که ظاهرا سازمان ها ونهاد های مربوط با پیشگیری ومبارزه با اعتیاد کارهای مهمترازفرزندان این آب وخاک دارند.که موج موج در دام اعتیاد گرفتار می شوند. وهنوز برمسند قدرت باقی ماند ه اند . اگرغیراز این بود ما شاهد رشد فزاینده اعتیاد دربین جوانان،نوجوانان،دختران وپسران وحتی بزرگسالان نبود ه ایم .امید واریم دولت ومجلس با وضع قوانین مناسب وسختگیرانه قبل از اینکه توفیق خدمت ازآنان سلب شود خدمتی ماندگاربرای جوانان وخانواد های ایرانی در کنترل مواد مخدر و  اعتیاد جوانان داشته باشند/ علی محمدی

• نویسنده : دکتر علی محمدی