بعنوان یک فعال حوزه فرهنگی و اجتماعی بدون حضورخانواده با هدف سنجش فرهنگ عمومی جامعه نسبت به ارزش های اجتماعی از ساعت ۵ تا ۶ بعدازظهر با نگاه پژوهانه در پارک لاله تهران قدم زدم تا میزان پایبندی جامعه به ارزش های که بعنوان شاخص های نظام مقدس اسلامی مورد توجه است را با نگاه پژوهانه ارزیابی کنم
شاید جمعیت حاضر در پارک لاله به لحاظ موقعیت مکانی (مرکز تهران) تنوع افراد حاضر و تعداد جمعیت حاضر (حدود ۱۰ هزار نفر ) بتواند تا اندازه ای معرف کل جامعه باشد. آنچه مشاهده شد با ۵ تا ۱۰ درصد خطا بشرح ذیل می تواند تا حدود زیادی توصیف کننده وضعیت کل جامعه امروز ما باشد که در برنامه ریزی باید مورد توجه قرار گیرد.
ارزیابی برخی از شاخص های فرهنگی و اجتماعی درروز ۱۳ فروردین در پارک لاله تهران

۱_غلبه فرهنگ سیزده بدر نسبت به رعایت حرمت روز شهادت ۸۰ به ۲۰ بسمت سیزده بدر بود
۲_غلبه روزه خواری به روزه گیری خوشبینانه ۷۰ به ۳۰ بسمت روزه خواری بود.

۳_ وضعیت رعایت حجاب
بی حجابی مطلق ۴۰ درصد بد حجابی ۳۰ درصد حجاب قابل قبول حدود ۳۰ درصد

۵_ترکیب جوانان پسر و دختر بی حجاب که باهم ورزش می کردند کاملا علنی و عادی بود.
۶_ برپایی چادرها و موکب های عزاداری توسط شهرداری و پخش نوحه از بلند گو ها ی پارک تاثیری بر تغییر رفتارها ی افراد مورد نظر نداشت شاید هم نتیجه عکس بود.

پیشنهادات..

۱_کار فرهنگی در کشور باید بر اساس واقعیت های جامعه و توسط مدیران عملگرا از حالت شکلی به حالت محتوای و از حالت سطحی به امور بنیادی مثل خانواده،مدرسه،حوزه های علمیه و دانشگاه‌ها برگردد. باید بدانیم
نتایج کار فرهنگی آنی و زود بازده نیست.

۲_ کار فرهنگی با تقابل،اجبار،تحکم و دستور نتیجه عکس دارد شاید نتایج اخیر شاهد این مدعا باشد.

۳_ باور کنیم کار فرهنگی تخصص بسیار بالا می طلبد در انتخاب مدیران فرهنگی ،آمران به معروف،معلمان واساتید قبل از توجه به ظواهر و شاخص های ریا کاری باید به باورهای عمیق و تخصص این افراد توجه کرد.

۴_ترویج فرهنگ گفتگو،پرهیز از انگ زدن به افراد از روی ظاهر،به حساب آوردن مخالفان تفکر خود و ارائه پاسخ های اغنای بجای حذفی شاید در بلند مدت موثر باشد.

۵_ کار فرهنگی در کوتاه مدت با اسقرار نظام شایسته سالاری در انتصاب مسئولین فرهنگی و اجتماعی، برخورد با عالمان بی عمل ،استفاده از الگو های مناسب از جنس خود جوانان ءتغییر رویکرد اساسی در برنامه های صدا و سیما و آموزش وپرورش ، پرهیز از اقدامات سطحی و تبلیغی صرف و توجه به جذب حداکثری جوانان با نگاه پدرانه و مادرانه
شاید موثر باشد .

هدف از این نوشته ایجاد دغدغه با هدف باور وضع موجود و اتخاذ راهکارهای موثر و اثربخش در حوزه های فرهنگی و اجتماعی بود حتما دیدگاه های مخالف و موافق هم نسبت به این مطلب وجود دارد که با اشتراک گزاری تجارب ممکن است کمک کننده باشد.
علی محمدی استاد دانشگاه

• نویسنده : علی محمدی