تعیین دوره چهارساله برای مدیریت عالی ومیانی کشوربه این دلیل است که این مدت فرصت کافی برای تحقق اهداف وبرنامه های اعلام شده  مدیران می باشد در کشور ما مسئولین ارشد بعد از چهار سال از مدیریت خود بجای دفاع ازمیزان  تحقق وعده ها و برنامه های اعلام شده  به فکر استمرار دوره دوم […]

 

تعیین دوره چهارساله برای مدیریت عالی ومیانی کشوربه این دلیل است که این مدت فرصت کافی برای تحقق اهداف وبرنامه های اعلام شده  مدیران می باشد در کشور ما مسئولین ارشد بعد از چهار سال از مدیریت خود بجای دفاع ازمیزان  تحقق وعده ها و برنامه های اعلام شده  به فکر استمرار دوره دوم مدیریت خود هستند ظاهرا باورشان نیست که استاندارد مدیریت برای یک دوره چهار ساله تعیین شده است و افراد علاقمند به ترک مسئولیت نبوده وغالبا درسال های آخرمدیریت خود  به جای دفاع ازعد ه ها وبرنامه های اعلام شده به انجام امور تبلیغی برای ماندن معطوف می دارند. براستی چرا هیچ نهاد نظارتی بطور جدی بر انتخاب مدیران و برنامه های آنان نظارت نمی کنند.چرا نظارت در کشور ما صرفا مچ گیری ورسیدگی به تخلفات است اداری است. چرا شاخص های مشخص کمی وکیفی برای انتصاب وارزشیابی از برنامه مسئولین کشوروجود ندارد وهیچ دستگاه ونهادی بطور واقعی در میزان تحقق اهداف وبرنامه مسئولین نظارت نمی کند. این شیوه مدیریت یعنی عدم استقرارنظام شایسته سالاری وضعف درنظارت و پاسخگوی به  تعهدات،اهداف وبرنامه های اعلام شده توسط  مسئولین فضای مدیریت کشوررا به نا کارآمدی تبدیل کرده است. عدم نظارت کیفی بر عملکرد مدیران در سطوح صف وستاد با عث شده است که مدیران  تمام تلاش خود را به حفظ وماندگاری از خود بجای تحقق اهداف سازمانی  اختصاص دهند وقتی حلقه های مدیریت در کشور از هم گسیخته ودر بعد کنترل،نظارت وارزشیابی ساختارقانونمند وکیفی نداریم امید به تحقق برنامه های اعلام شده توسط مسئولین کمرنگ وموجب کاهش اعتماد عمومی در جامعه می شود تاکید برتحقق مدیریت شایسته سالار موجب جلوگیری از ارتباطات ولابی گری در رسیدن به مناصب مهم است که تحقق آن علیرغم وجود نیروهای کیفی ومتخصص به رویا تبدیل شده است اگر بپذیریم که مشکل کشور قبل از کمبود منابع مادی محصول نا کارآمدی مدیریتی است ناچاریم تحقق شایسته سالاری را در دستور کار وبعد نظارت وکنترل برتحقق برنامه ها وعده های  مسئولین کشور را اقزایش دهیم . دکتر علی محمدی